januari 28, 2022 3 Leesduur 0 Reacties
We krijgen beetje bij beetje onze vrijheden weer terug. Ondernemers mogen weer doen waar ze voor geboren zijn, ondernemen. De verliezen zijn groot, opgebouwd kapitaal van de ondernemers is als sneeuw voor de zon verdwenen. Met hulp van de maatschappij zijn er gelukkig historisch weinig faillissementen en met zijn allen komen we er zeker weer boven op.
Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat net nu er een nieuw kabinet is, de maatregelen worden versoepeld en voor het eerst in meer dan twee jaar de regering verder gaat dan de adviezen van het OMT.
Een tactische zet van Mark Rutte om in deze fase een kopstuk uit de medische wereld aan zijn zijde te nemen is natuurlijk weer briljant bedacht, hoe voor de hand liggend ook. Om de scheidslijn extra kracht bij te zetten, nemen we afstand van Hugo de Jonge.
Laten we hopen dat deze symbool politiek een voorbode is dat we de ellende van de Corona crisis ook echt achter ons kunnen laten en we de kloof die is ontstaan in de maatschappij met z'n allen weer langzaam kunnen dichten met plezier, positieve energie en samenzijn.
Want wat verlangen we met zijn allen naar weer een normaal leven, niet een nieuw normaal leven, gewoon zoals het was... Verjaardagen met vrienden en familie, lekker uit eten, terrasje pakken na het shoppen, weer eens naar een festival, een voorstelling of een goede film in een volle zaal.
Onder het genot van bijvoorbeeld een Corona zonder het gevoel te hebben dat het daar alleen maar over kan gaan.
Zoals ik in een eerder blog al aangaf, staan in tijden van oorlog vrijheden en rechten onder druk. De vanzelfsprekendheid wordt ingehaald door de realiteit. Als ik goed naar mijn grootouders heb geluisterd, dan zouden we met zijn allen mogen juichen omdat we onze vrijheid weer terug krijgen. Laten we we onze vrijheden en rechten koesteren als nooit te voren en de vrijheid vieren ondanks dat het nog niet voelt alsof het mag. De oorlog tegen Corona eindigt niet met een partij die opgeeft en een verdrag tekent. Sterker nog we kunnen de oorlog niet winnen, want wie is nu precies de vijand en wanneer is hij verslagen.
Minister Ernst Kuipers noemt het de nieuwe realiteit, dat we er nooit vanaf komen en er mee moeten leren leven. Dan zullen we er mijns inziens wel anders mee moeten leren leven dan hoe we er de afgelopen 2 jaar mee zijn omgegaan. Laten we hopen dat Corona is gedegradeerd tot een griepje en het zo blijft, dan hoeven we ons daar in ieder geval niet meer druk om te maken.
Als je jaren lang bezig bent met een Amerikaans merk wat zich grotendeels richt op de vaderlandsliefde (Patriotism), het belang van de grondwet, het verdedigen van de vrijheid, je eigendommen en je rechten, dan krijg je daar toch iets van mee.
Zeker de afgelopen jaren waar ook ik heb moeten vechten voor mijn rechten en vrijheden en nogal de nodige verliezen heb moeten incasseren om weer op te staan om vol positieve energie en nieuwe ideeën vanaf scratch af aan te beginnen. Met een frisse blik vooruit, terugkijkend naar fouten die leermomenten worden en geen mislukkingen meer zijn, die me helpen weer iets op te bouwen i.p.v. te blijven hangen in het negatieve.
Ik ben de Spartaanse helm (Molon Labe) en de ratelslang (Don't Tread on me) echt gaan waarderen. Als je googled op symbolen van vrijheid dan krijg je bij ons en duifje, een peace teken, een fakkel met de vlam in de vorm van een duifje.... Allemaal heel lief, maar naar mijn mening zijn we inmiddels wel toe aan wat krachtigere symbolen om uit te drukken dat we zullen strijden voor onze rechten en vrijheden.